مالیات مغازه بدون جواز چگونه محاسبه می شود؟

هر سال با نزدیک شدن به خرداد ماه، بحث مالیات مشاغل در بین همه مغازه دارها و صاحبان کسب‌وکار بسیار داغ می‌شود. با توجه به اینکه قوانین مالیاتی در کشور ما هر سال تغییرات زیادی می‌کند، این سوال برای همه پیش می‌آید که امسال برای پرداخت مالیات چه کارهایی انجام دهیم، مالیات چطور محاسبه می‌شود و با توجه به وضعیت خاص هر مغازه‌‌دار قوانین مالیاتی چه شرایطی را جلوی پای آن فرد می‌گذارند.

در اینجا می‌خواهیم ابتدا بررسی کنیم که مالیات اشخاص حقیقی چیست و مهم‌تر از آن اینکه اگر مغازه‌ای بدون مجوز کار کند مالیات آن چگونه باید پرداخت شود.

فهرست: نمایش

مالیات مغازه بدون جواز چقدر است؟

مجوز کسب‌وکار یا همان پروانه کسب‌وکار یکی از الزاماتی است که همه صاحبان مشاغل و مغازه‌دارها باید پیش از راه اندازی کسب‌وکار خود این مجوز را دریافت کنند. افرادی هم هستند که بدون دریافت مجوز کسب و کار، شروع به کار می‌کنند. این افراد که عموما مغازه‌دار هستند باید بدانند که نداشتن جواز یا پروانه کسب و کار مانع از آن نمی‌شود که مشمول مالیات بر درآمد نشوند.

بنابراین همه مغازه دارهایی که به دلیل نداشتن جواز کسب و کار برای چند دوره مالیاتی پرداخت نکرده‌اند، باید مجموع درآمدهایی که طی این دوره‌ها کسب کرده‌اند را به اداره امور مالیاتی منطقه خود اعلام کنند و مالیات تمام این سال‌ها را پرداخت کنند.

بسیاری از مغازه‌دارها پس از شروع به کار برای دریافت جواز و پروانه کسب اقدام می‌کنند. مثلا در دی ماه سال 1400 شروع به کار می‌کنند اما تا مرداد 1401 موفق به دریافت جواز کسب نمی‌شوند. در این موارد بابت مالیات 3 ماهه 1400 می‌توانند اظهارنامه میان دوره‌ای تهیه و به سازمان امور مالیاتی تسلیم کنند.

آیا مغازه بدون جواز پس از تعطیلی باید مالیات بدهد؟

اگر هنوز جواز کسب یا پروانه کسب نگرفته‌اید، شاید فکر کنید به دلیل این که می‌خواهید مغازه خودتان را تعطیل کنید دیگر نیازی به پرداخت مالیات وجود ندارد. اما این باور کاملا اشتباهی است. شما حتی اگر بخواهید مغازه خودتان را بفروشید باید مالیات بر درآمد مربوط به فروشگاه و کسب و کار خودتان را به صورت کامل از طریق ارسال اظهارنامه به اداره امور مالیاتی تسویه کنید.

مالیات اشخاص حقیقی 1401 چگونه محاسبه می‌شود؟

مالیات اشخاص حقیقی برای سال 1401 چقدر است؟ نرخ مالیات مغازه‌ها برای سال 1401 چقدر است؟ اینها مهم‌ترین سوال‌هایی هستند که برای مغازه دارها و یا افرادی که صاحب کسب‌وکار هستند اهمیت زیادی دارند. ماده 131 قانون مالیات‌های مستقیم به صورت کامل درباره مالیات اشخاص حقیقی توضیح داده است.

منظور از اشخاص حقیقی همه کسانی هستند که فروشگاه یا کسب‌وکاری دارند که باید در ازای درآمدی که از آن طریق کسب می‌کنند، مالیات پرداخت کنند. مالیات اشخاص حقیقی را با اسم مالیات بر درآمد مشاغل هم ممکن است ببینید.

برای محاسبه مالیات اشخاص حقیقی ابتدا باید مشخص کرد که نرخ مالیات برای میزان درآمدی که شما دارید چقدر است و سپس آن نرخ در میزان درآمدی که شما به اداره امور مالیاتی ابراز می‌کنید ضرب شود. پس همانطور که تا اینجا متوجه شدید، برای محاسبه مالیات اشخاص حقیقی یک نرخ واحد وجود ندارد. در ادامه درباره انواع نرخ‌های مالیاتی با توجه به میزان درآمد شما خواهیم گفت.

نرخ مالیات اشخاص حقیقی

نرخ مالیات اشخاص حقیقی به صورت پله‌ای بر اساس میزان درآمد مغازه‌دار افزایش می‌یابد. اشخاص حقیقی که تا 50 میلیون تومان درآمد سالانه دارند باید 15% مالیات پرداخت کنند. افرادی که بین 50 تا 100 میلیون تومان درآمد دارند باید سالانه 20% مالیات پرداخت کنند. صاحبان مغازه و کسب‌وکاری که بیش از 100 میلیون تومان در سال درآمد دارند نیز باید 25 درصد از درآمد سالانه خودشان را به عنوان مالیات به اداره امور مالیاتی پرداخت کنند.

خبر خوب برای مغازه دارها و صاحبان کسب‌وکارها این است که طبق ماده 101 قانون مالیات‌های مستقیم، درآمدهای مشاغل تا سقف 360 میلیون ریال در سال معاف از پرداخت مالیات بر درآمد است. این یعنی اینکه شما فقط بابت درآمدهای مازاد بر این مبلغ باید مالیات بر درآمد پرداخت کنید.

البته باید دقت کنید که این نرخ‌ها برای هر سال ثابت نیستند و باید به طور سالانه نرخ مالیات اشخاص حقوقی و مقدار درآمدی که مشمول هر یک از این نرخ‌ها می‌شود را چک کنید.

شروط استفاده از معافیت ماده 101

ارسال اظهارنامه مالیات مشاغل برای آن سال.

نکته: اگر یک واحد شغلی اظهارنامه مالیاتی ارائه نکرده باشد و مورد رسیدگی مالیاتی قرار بگیرد، کل درآمد تشخیص داده شده او بدون کسر معافیت، مشمول مالیات قرار می‌گیرد.

راه اندازی و استفاده از صندوق‌های فروشگاهی توسط مشاغلی که موظف به این کار شدند.

نکات مهم معافیت ماده 101

هر شخص با یک کدملی فقط یک معافیت سالانه مالیات اشخاص حقیقی دریافت می‌کند. حتی اگر چند واحد شغلی داشته باشد.
یک شخص حقیقی که صاحب چندین کسب و کار است و احتمالا در برخی از موارد هم به شکل شراکتی آن را پیش می‌برد، بهتر است اظهارنامه کسب و کاری را که می‌خواهد برایش از معافیت معیشتی بیشتری استفاده کند، زودتر از سایر اظهارنامه‌ها ارسال کند.
در یک واحد شغلی مشارکتی، حداکثر به 2 شریک معافیت معیشتی تعلق می‌گیرد. یعنی برای سال 1400 حداکثر 72.000.000 تومان که این مبلغ معافیت به طور مساوی بین شرکاء تقسیم و باقی مانده سهم هر شریک جداگانه مشمول مالیات می‌شود. البته در هنگام تکمیل اظهارنامه باید مشخصات هر دو شریک درج شده باشد.
شرکایی که با هم رابطه زوجیت دارند، فقط مشمول دریافت یک سهم معافیت هستند.
در صورت فوت یکی از شرکاء (فارغ از اینکه وارثان وی چند نفر هستند) فقط یک سهم معافیت به متوفی تعلق می‌گیرد.
اگر یک شخص حقیقی فقط قسمتی از سال را فعالیت داشته باشد( مثلا فقط نیمه دوم سال و یا حتی فقط یک ماه از سال) کل معافیت به او تعلق می‌گیرد و تقسیم بر تعداد ماه کارکرد نمی‌شود.

سخن پایانی

مالیات مشاغل که با عنوان مالیات اشخاص حقیقی نیز شناخته می‌شود مهم‌ترین اقدام مالیاتی است که شامل همه مغازه دارها و کسب‌وکارها می‌شود. در بین مغازه‌دارها تعداد زیادی از آنها هستند که به دلیل اینکه تازه شروع به کار کرده‌اند یا به دلایل دیگری، جواز کسب و یا همان پروانه کسب را ندارند. این مقاله به خوبی نشان می‌دهد که پرداخت مالیات برای این دسته از کسب‌وکارها هم کاملا ضروری است و شما نمی‌توانید به دلیل نداشتن جواز کسب، مالیات مربوط به درآمدهای سالانه خودتان را پرداخت نکنید.