گردش وجوه نقد
گردش وجوه نقد به دو روش مستقیم و غیرمستقیم نوشته می شود. چیزی که در ایران و در استاندارد بین المللی استفاده می شود، روش غیرمستقیم است. روش مستقیم عبارت است از:
جریان‌های نقدی حاصل از فعالیت‌های عملیاتی: جریان‌های نقدی حاصل از عملیات یا جریان نقدی عملیاتی نیز نامیده می‌شود، شامل جریان نقدی ورودی و خروجی حاصل از عملیاتی است که سود خالص شرکت را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
جریان نقدی ناشی از بازده سرمایه‌گذاری‌ها و سود پرداختی بابت تامین مالی: شامل جریان‌های نقدی ورودی و خروجی حاصل از دریافت بهره و سود نقدی و پرداخت بهره و سود نقدی هست.
جریان ناشی از مالیات بر درآمد: شامل جریان‌های نقدی خروجی حاصل از پرداخت مالیات هست.
جریان نقدی حاصل از فعالیت‌های تامین مالی: شامل جریان‌های ورودی و خروجی حاصل از فعالیت‌هایی است که بر ساختار سرمایه شرکت تاثیر می‌گذارد.
جریان نقدی عملیاتی طبق روش مستقیم و غیر مستقیم به طور متفاوتی به تصویر کشیده می‌شود، اما مقدار جریان نقدی عملیاتی به دست آمده از هر دو روش یکسان است. محاسبه جریان نقدی حاصل از فعالیت سرمایه‌گذاری و تامین مالی از هر دو روش یکسان است.
به طور خلاصه گام‌های زیر را در روش تهیه صورت جریان وجه نقد، بخش عملیاتی به روش غیرمستقیم باید طی کرد:
- به دست آوردن سود عملیاتی
- افزودن تمام هزینه‌های غیر نقدی (مانند استهلاک و انقضا) به سود عملیاتی و کسر تمام اجزای غیر نقدی درآمدها
- افزودن (کسر) کردن تغییرات در حساب‌های عملیاتی ترازنامه از سود عملیاتی به‌صورت زیر:
- افزایش در حساب دارایی‌های عملیاتی (خروج وجه نقد) از سود خالص کسر می‌گردد، در حالی که کاهش آن (ورود وجه نقد) به آن اضافه می‌شود.
- افزایش در حساب بدهی‌های عملیاتی (ورود وجه نقد) به سود خالص اضافه می‌شود، در حالی که کاهش آن (خروج وجه نقد) از آن کسر می‌گردد.
استاندارد حسابداری بین‌المللی شماره‌ی ۱، صورت های مالی الزامی و چگونگی ارائه‌ی آن‌ها را تعریف می‌کند. صورت های مالی اساسی عبارتند از:
- صورت سود و زیان
- ترازنامه
- صورت جریان وجه نقد
- صورت سود و زیان جامع
- یادداشتهای همراه صورت های مالی، شامل خلاصه‌ای از خط مشی‌های حسابداری
یادداشت های توضیحی بخش مهمی ازصورت های مالی است، زیرا تنها راه عملی برای توصیف کامل و مناسب برخی از وضعیتها و رویدادهای خاص است و معمولا به ترتیب زیر ارائه می شود :
الف)تاریخچه فعالیت های واحد تجاری
ب) مبنای تهیه صورت های مالی
ج) خلاصه اهم رویه های حسابداری
د) اطلاعات تکمیلی درباره اقلام ارائه شده در صورتهای مالی اساسی
ه) اطلاعات مربوط به اقلام شناسایی نشده در صورتهای مالی اساسی ( بدهی های احتمالی و تعهدات سرمایه ای )
و) رویدادهای بعد از تاریخ تراز نامه
ز) معاملات با اشخاص وابسته
ضرورت یادداشت های مالی عبارتند از:
۱. موضوعات غیر کمی
خلاصه اهم رویه های حسابداری مانند روش های ارزیابی موجودی کالا مانندFIFO،و روش خط مستقیم استهلاک.
۲. ارائه جزئیات اقلام تشکیل دهنده.
یادداشت های همراه صورت های مالی در راستای اصل افشا حرکت می کنند تا استفاده کننده اطلاعات مجبور به حدس و گمان نشود و ارائه بیش از حد جزئیات در صورت های مالی ممکن است باعث سردرگمی مصرف کننده شود.
۳. وجود بدهی های احتمالی نیازمند افشا. برخی از بدهی های احتمالی نیازمند افشا هستند.
نمونه از انواع بدهی های احتمالی عبارتند از:
تضمین بدهی دیگران،اسناد دریافتنی تنظیم شده و دعاوی مطرح شده علیه شرکت.
یادداشتهای توضیحی باید به نحوی منظم ارائه شود،هر قلم مندرج در ترازنامه،صورت سود و زیان جامع و صورت جریان وجوه نقد باید به یادداشت های توضیحی مربوط عطف داده شود.از معایب یادداشت های همراه صورت های مالی آن است که خلاقیت و تلاش جهت یافتن مکانی مناسب جهت افشا در متن صورتهای مالی را محدود می کند.
اپلیکیشن رادیو مالی
همچنین می توانید پادکست های رادیو مالی را از طریق پلتفرم های زیر بشنوید
